Κεραμική
Πηλός. Δηλαδή; Χώμα (άργιλος) και νερό. Τον γνωρίζει ο άνθρωπός από καταβολής κόσμου. Στην αρχή έπαιζε μαζί του όπως παίζουν και τα παιδιά. Μετά ήρθε και η φωτιά. Το πήλινο αντικείμενο έγινε κεραμικό και συντροφεύει τον άνθρωπο, σε όλη την πορεία του στη γη, μέχρι και σήμερα. Στις μέρες μας όχι και τόσο στις χρηστικές μορφές, όσο περισσότερο στις διακοσμητικές.
Το πλάσιμο του πηλού δίνει χαρά, ευχαρίστηση, πληρότητα. Ικανοποιεί την ανάγκη που υπάρχει σε όλους μας για επαφή με τα υλικά της γης. (Ίσως επειδή εξισορροπούνται οι ενέργειές μας από την επαφή και μόνο μαζί τους.)
Ο πηλός είναι ένα υλικό εξαιρετικά εύπλαστο και με την βοήθεια λίγων εργαλείων ή και χωρίς καθόλου εργαλεία μπορούμε να δημιουργήσουμε χρηστικά ή διακοσμητικά αντικείμενα μοναδικά! Μας προσφέρει απεριόριστες δυνατότητες προσωπικής έκφρασης.
Δουλεύοντας με τον πηλό το παιδί ασκείται στο συντονισμό χεριού-ματιού.
Μαθαίνει να συγκεντρώνεται.
Μαθαίνει να παρατηρεί. Η εκμάθηση στην παρατήρηση είναι η σημαντικότερη άσκηση στην οποία πρέπει να ωθήσουμε τον εαυτό μας και το παιδί μας να επιδοθεί.
Μαθαίνει να ελέγχει μέχρι και τον μικρότερο μυ των χεριών του.
Ασκεί την αφή. Την πιο παραμελημένη αίσθηση του ανθρώπου, αλλά τόσο σημαντική.
Κατανοεί την έννοια της αλληλουχίας των πραγμάτων. Πρώτα πρέπει να γίνει αυτό και μετά αυτό. Την έννοια της αιτίας και του αποτελέσματος.
Πειραματίζεται. Τα άτομα που μεγάλωσαν σε περιβάλλον που επέτρεπε και ωθούσε σε πειραματισμό είναι οι μεγαλύτεροι επιστήμονες της ιστορίας της ανθρωπότητας.
Για σκεφτείτε πως έχουν καταφέρει να μας κάνουν να πιστέψουμε πως το να πειραματιζόμαστε είναι κακό! Το τι θα κάνουμε είναι πάντα έτοιμο. Μαζί με ένα «πρέπει» μπροστά να το συνοδεύει και να του ανοίγει το δρόμο.
Πειραματίζεται λοιπόν και παίρνει πρωτοβουλίες.
Σεβασμός. Σέβεται το χώρο. Σέβεται τον διπλανό του. Σέβεται το έργο του διπλανού του.
Απελευθερώνεται.
(Εκφράζεται από βάθους ψυχής.)
Άλλωστε είναι υπέροχο από μόνο του το να λερώνεσαι και να μην πειράζει καθόλου!! Όλα αυτά βέβαια ισχύουν και για τους ενήλικες μαθητές και θα μπορούσαν να γραφούν πολλά ακόμη ωφέλη αλλά ο χώρος δεν το επιτρέπει.
Ας πούμε μόνο πως, θα διδαχθούν διάφορες τεχνικές κατασκευής πήλινων αντικειμένων, για να βρει ο καθένας αυτή που τον ευχαριστεί περισσότερο και τον εκφράζει καλύτερα.
Επίσης πως μαθαίνουμε Ιστορία.
Τί είναι αμφορέας μαμά;
Μαθαίνουμε λαογραφία.
Τί είναι κανατάς μαμά;
Α! ξέχασα. Θα καμινιάσουμε και στην αυλή;
Ναι αι αι!!
Όχι! Δεν θα χρειαστούμε την πυροσβεστική!
Τα μυστικά αργότερα!
Προς το παρόν ας αρχίσουμε με τα βασικά.
Πώς ζυμώνουμε τον πηλό μαμά;
Η μαμά του τμήματος Ευαγγελία Ρουσοδήμου.
